wtorek, 11 listopada 2014

Jak herbatka w 1928 r.

Na bezkresnych półkach z książkami, należącymi do mojej teściowej, znalazłam niesamowitą perełkę, która uświadomiła mi, że nie tylko nasza współczesność to epoka poradników na każdy temat. Doradzanie ma swoją fantastyczną historię. 

„Lekarz Ratujący Zdrowie” – Wydawnictwo Międzynarodowego Instytutu Nakładowego M.O. Groth w Katowicach 1928 rok.


To dwa tomy cudownych porad dotyczących najważniejszych kwestii życia ludzkiego.
A także przygoda z niespotykaną już polszczyzną (pozorne literówki/ błędy - to złudzenie :). 
Z uwagi na swoje pierwsze kroki w temacie macierzyństwa, postaram się wyłuskać kilka cennych rad naszych dziadków w tej dziedzinie.

KĄPANIE I PIELĘGNOWANIE CIAŁA NIEMOWLĘCIA
Dziecko należy codziennie kąpać, ponieważ kąpiel podnieca i wspiera wszelkie czynności ciała (…).Najodpowiedniejszym stopniem ciepła jest 28 stopni Reaumura, lecz należy takowy kontrolować tylko zapomocą termometra. Zwyczaj wielu piastunek, zanurzyć łokieć w wodę i tenże używać za ciepłomierz, jest wyraźną swawolą, mogącą spowodować łatwo nieszczęście.


JAK NALEŻY DZIECI ZĄBKUJĄCE LECZYĆ?
Pielęgnowanie dzieci ząbkujących ogranicza się w istocie na tem, aby oddalać od nich wszystko, coby prowadziło do podniecenia i rozgorączkowania. (…) Szczególnie unikać należy przekarmienia, napojów podniecających – jak owe ulubione herbatki – i nadmiernego ciepła w pokoju i w łóżeczku wzmagającego tylko wszelkie jego dolegliwości w nader nieprzyjemny sposób.

JAK DZIECI NALEŻY UBIERAĆ?
Jest wprawdzie próżnością przebaczenia godną, jeżeli matki starają się o to, aby dzieci ich chodziły ładnie i z wdziękiem i też ubierają je stosownie do tego. Lecz owa uprawniona radość z wyglądu małych prowadzi nader często do przestrojenia tychże, robiąc z nich istne lalki modne, przeciwne zdrowemu rozsądkowi ludzkiemu.



GRY DZIECIĘCE
Zupełnie jest błędnem, dawać dziecku do ręki zabawkę subtelną i skomplikowaną (…).
Im doskonalsza zabawka, tem mniej działająca u dziecka sposobność do popisów żywej jego fantazji. (…) Kupka piasku, łopatka, łyżka, mały węboreczek – a dzieci czują się w posiadaniu takiej zabawki zupełnie szczęśliwe, albowiem mogą za ich pomocą według fantazji się bawić.



CZY NALEŻY DZIECI BIĆ?
Kto z góry uważa bicie za niezbędną cząstkę metody wychowawczej, bez zastosowania której nie może się obejść, złym jest wychowawcą. Bijący wychowawcy nigdy jeszcze nie wykazali innych sukcesów, jak tylko, że z dziecka wszelkie poczucie czci wybili, a wbili mu obłudę.


To tylko kropelka z tego bogactwa wiedzy, ale czyż nie jest PODNIECAJĄCA JAK ULUBIONA HERBATKA?